Mund ta quani ligji i Murphy-t apo thjesht një rastësi. Por se ekziston diçka mes bukës dhe Argetës për të cilën qartazi duhet të flasim.
Keni lyer pjesën tuaj të tostit me pashtetën Argeta, por se ju trembeni, lëvizni papritmas dhe e rrëzoni atë në dysheme. Përse u desh të bie ashtu? Duhet të ekzistoj një sqarim se pse buka gati gjithmonë bie në anën e cila është e lyer me këtë krem të shijshëm. Apo thjesht është fakt që pjesa e palyer e bukës është xheloze ndaj pjesës tjetër, e cila është fatlume që është e mbuluar me kremën e Argetës?
Çdo gjë filloi me një poezi parodie
A ekzistonte Argeta në vitin 1884? Për fat të keq jo, por se ekzistonte poeti James Payn, i cili e shkroi një poezi e cila vazhdon të jetë e vërtetë edhe sot:
“Kurrë nuk e shijova një copë buke
asi të gjatë e të gjerë,
që nuk ra në dysheme,
dhe pa përjashtim në anën e lyer me gjalpë!”
“çfarëdo që mund të shkoj mbrapsht, do të shkon mbrapsht… ”
… është një fjali e ngjashme me atë të thënë nga inxhinieri Edward A. Murphy në 1949 – po, pikërisht ky prej të cilit buron ligji i Murphy-t. Sipas fizikanit Robert Matthews, shumica e bukës së lyer me gjalpë (apo Argeta në rastin tonë) nuk hidhet si një monedhë për ta pasur mundësinë e fitores 50/50. Në studimin e tij ai thotë që buka rrotullohet dhe bie në anën e lyer me gjalpë për shkak të lartësisë nga e cila bie. Për shkak se një tavolinë mesatare nuk është mjaftueshëm e lartë që t’ia mundësonte një cope buke që të rrotullohet dy herë, këtu vjen në shprehje ligji i Murphy-t. Po të ishte tavolina tre metra e lartë, buka do të rrotullohej 360 shkallë dhe Murphy do ta favorizonte Argeta-n, dhe ju sërish do të m
